Wij bezitten een landgoed stukje bos in het buitengebied van Tilburg. Een lap grond zonder elektriciteit, zonder water en zonder riolering. Precies wat ik zeg dus: een lap ogenschijnlijk waardeloze grond. Daar ging ik twee dagen overleven, zonder hulp. Gewoon, met mezelf, daar heb ik op meerdere manieren genoeg aan. En hé, wat voelde ik me stoer, als de Tarzan van het stadsbos, de Koning van het buitengebied, de held van de rimboe!
Zo moest ik helemaal zelf vuur maken. Stoer, fikkie stoken! Maar ja, hoe doe je dat midden in het bos? Gewoon, heel primitief, met aanmaakblokjes en een haardblok van de Albert Heijn dat 2,5 uur brandt. Maar na die 2,5 uur moest ik toch over op echt hout. Dus dat heb ik gesprokkeld, thuis in de schuur uit een netje haardhout. Niks houthakken.
Water, dat heb je ook nodig om te overleven in het wild. Gelukkig is er in het bos een waterpomp waar bruin, roestig water uit komt. Bij toeval ontdekte ik echter op Google Maps een Jumbo op 4,4 kilometer lopen, waar ze bij toeval flessen water verkopen. Goed voor mijn stappendoel, zeg maar.
Naar het toilet gaan is natuurlijk lastig zonder riolering. Dat werd echt back to basic. Dus zo liep ik naar de wc-pot die eindigt in een septictank, met mijn rol extra gebleekt 4-laags toiletpapier met schattige hondjes erop onder mijn schouder. Heerlijk eenvoudig, maar wel glamping-style.
In het bos moet je natuurlijk ook zelf je eten bij elkaar jagen. Maar ja, een konijn vangen of hert schieten leidt toch tot gewetensbezwaren bij deze vegetariër. Bovendien ontdekte ik weinig wildleven, naast muggen. Gelukkig spotte ik een wilde maaltijdsalade in het schap van de supermarkt, die ik als een ervaren jager met razendsnelle actie in mijn mandje heb geworpen.
Dan de overnachting. Ik heb gezocht naar een beschutte plek onder de bomen waar ik met wat takken en bladeren een primitieve tent kon maken. Maar ineens spotte ik een leegstaand gebouwtje, wat toevallig mijn eigendom bleek te zijn want ik had er een sleutel van – en ik zat er al een paar uur voor in mijn tuinstoel met kussentjes.
En dat alles doe je natuurlijk alleen in het grote, donkere, geheimzinnige bos. Spannend! Terwijl je op de achtergrond John de Bever hoort optreden bij het G-sporttoernooi van de lokale zorginstelling 250 meter verderop en je off the grid de telefoon aan de powerbank hangt zodat je lekker kunt blijven appen met het thuisfront.
Drie dagen alleen overleven in het bos, doet toch wel een fors beroep op je zelfredzaamheid, testeron en masculiniteit. En wildleven? Weinig, het ‘wildleven’ bleek vooral ‘wild leven’.
