Ik hou van overzicht. Excelletjes, lijstjes en overzichtjes die precies die structuur bieden die ik nodig hebt, om er vervolgens niets mee te doen. Niet voor niets ben ik ook fan van projectmatig werken. Heerlijk stappenplannen, procesflows en werkschema’s maken waar ik me daarna niet aan houd.
Zelfbenoemde, omhooggevallen projectmatigwerken-goeroes vragen kapitalen voor online cursussen waarmee je binnen een maand 3 ton kunt verdienen. Zij vooral. Bullshitbanen bestaan echt.
Tijdens die cursussen strooien ze dan met allerlei hippe termen en methodes. Lean, mean, agile, scrum, trello, eat the frog (ja, echt), kanban, shazam. Allemaal modern gedoe dat ik niet nodig heb. Niet voor niet ben ik eigenlijk wél voor niets fan van projectmatig werken.
U gelooft mij niet? Laat ik een overzicht geven van succesvolle projectmatige projecten in mijn leven. In de vorm van een lijstje. Daar hou ik namelijk van, Excelletjes, lijstjes en overzichtjes. Afijn, een overzicht:
Zo is er project platte buik, waarbij de credits voor de projectnaam gaan naar een collega die precies vanwege de hele reden achter het project graag anoniem blijft. Het is een project van omvang, een brede scope, en dat is precies waarom het project er is. De status? Er is een mooi, compleet overzicht van acties en voornemens, net gecategoriseerd en geprioriteerd, en morgen* begin ik echt.
Ik noem het een doorlopend project.
Een project dat ik heb afgerond, is project marathon. Hoewel het soms voelde als project maratonnetje of project maratientonner als ik hijgend, puffend, zwijgend en zwoegend de bospaden en asfaltwegen trotseerde. Ik zie daarin wel een verband met project platte buik. Mijn lean and mean smart target, binnen de 4:30 uur, heb ik niet gehaald, maar he, ik heb de marathon van Rotterdam wel uitgerend gelopen gesjokt! En de gemiddelde NS-trein heeft meer vertraging dan ik uiteindelijk had.
Mijn trein terug naar Tilburg die middag gelukkig niet.
Een ander matig succesvol projectmatig project is project alcoho-nul. Hier kan ik wel resultaten laten zien. In aanloop naar de marathon die ik in april liep, heb ik ruim 4 maanden niet gedronken. Maar het kan nog succesvoller: ik heb het ooit eens 16 jaar volgehouden. Misschien iets korter, maar mijn ouders lezen dit ook. Maar, het blijkt wel een terugkerend project, zeg ik met een glas whisky in mijn hand.
*hik*
Dan is er nog mijn ambitie om een ander carrièrepad in te slaan, met de weinig originele werktitel project carrièreswitch. Dit is een nogal omvangrijk project, zodat ik er deelprojecten van heb gemaakt. Fijn voor extra structuur en overzicht. Zo is er deelproject tuinontwerper (mijn opleiding) met daaronder het subdeelproject portfolio (mijn huiswerk) en subdeelproject fucking 700 planten in het Nederlands en Latijn uit je kop leren (mijn god…).
Hoe ver ik ben met dit alles? Laat ik het zo zeggen: subdeelproject netjes de lessen volgen gaat voortvarend, subdeelproject huiswerk maken zit ‘in de pijplijn’ (een heel lange pijplijn), en ik ben nog niet gestart aan het subdeelproject aanmelden voor de examens…
Ja, ik ben echt van het project-matig werken. Met de nadruk op matig.
Misschien moet ik toch een keer een dure cursus bij zo’n zelfbenoemde kanbankenner, scrummaster of agilegoeroe volgen. Maar ja, dan ben ik niet voor niets meer fan van projectmatig werken…
Bericht bij een nieuw verhaal?
Word ook vriend van de Zondagsman en krijg een mail bij een nieuw verhaal van hem:
