Je hebt van die gevaarlijke avonden waarbij een grote mond je op alle mogelijke manieren tegenwerkt. Zo’n grote mond waar veel te snel biertjes ingaan en praatjes uitkomen.
Ja, avonden waarbij de gezelligheid sterker is dan je lever (lang lever de alcohol), en je praatjes groter dan je conditie.
Vooral de combinatie van die twee, alcohol en praatjes, blijken een gevaarlijke combinatie. Want voor je het weet moet je een marathon rennen.
Een marathon.
Met je grote mond.
Ja, alcohol en sport blijkt een slechte combinatie.
De marathon van Rotterdam (niet voor niets #demooiste) staat al jaren op mijn verlanglijstje, maar mijn rug zit me al jaren in de weg. Of nee, niet mijn rug, mijn (gebrek aan) ruggengraat.
10 kilometer loop ik op karakter, 10 mijl op mijn tandvlees als het nodig is. Ik heb zelfs één keer een halve marathon gerend, een jaar én kilo of 10 geleden.
Maar een marathon loop je niet even, dat doe je niet ‘matig getraind’. Je moet serieus trainen, en daar komt mijn gebrek aan ruggengraat en discipline om de hoek kijken.
En als je dan tijdens een zaterdagavond in de kroeg met vrienden laat vallen dat je “ooit nog wel eens een marathon wilt lopen” en een vriend dan zegt “ik doe mee”, wat doe je dan?
Nou, ik zeg dan “in 2024!”
Met mijn grote mond, vol bier en praatjes.
En die praatjes werden warempel nog ongeloofwaardiger. Van geen alcohol drinken tot april 2024 als voorbereiding op de marathon tot… Afijn, die bewering was eigenlijk wel bout genoeg dacht ik zo. Want kom op, we hebben het met moeite 31 dagen volgehouden tijdens Dry January en namen het ons voor onder het genot van exotische biertjes.
Het bleef nog lang onrustig in Tilburg. Of in ieder geval tot 22 uur, want we worden toch mannen op leeftijd met rimpels, wallen, kinderen en Vinex-huizen waar na 22.30 geen bussen meer naartoe rijden.
En we moesten natuurlijk goed slapen, want je kunt niet vroeg genoeg beginnen met je voorbereidingen voor de marathon (14 maanden van tevoren, uhuh…).
Zondag gebeurde er helemaal niets. Althans, er werd in ieder geval niet getraind door wie dan ook voor welke marathon dan ook.
Maar als die vriend die maandag erop ineens trainingsschema’s begint te sturen, blijken praatjes geen gaatjes te vullen, of in ieder geval niet de gaatjes in je trainingsschema.
En zo loop ik in april 2024 dus mijn eerste (en waarschijnlijk laatste) marathon van Rotterdam en blijkt een uit de hand gelopen avond vol ‘marathon-gein’ ineens ‘marath-ongein’.
Mijn #ProjectMarathongein.
Ja, morgen begin ik écht met trainen. Wie komt er juichen – morgen of in april 2024?
Wist je dat je die avond ook hebt toegezegd om naar D’n Opstoet te komen kijken? Prioriteiten, Mike! 🙂
Ik heb daar geen actieve herinnering aan, maar zal mijn smoescontentkalender er eens bij pakken om te zien waarom ik niet kan. Oh, wacht, ik weet het al: ik niet die dag toevallig heb hard trainen voor de marathon! Loop je mee, of liever de polonaise?