Ik heb met mijn grote mond gezegd dat ik een marathon ga lopen. En belofte maakt schuld, ook als het niet meer dan een blufpoging was om indruk te maken op je vrienden, onder invloed van een biertje (of wat).
Op zondag 14 april 2024 ga ik mijn belofte inwilligen in Rotterdam. Eén probleem: mijn huidige figuur, bmi en conditie laten 42ennogwat kilometer me de pleuris rennen niet toe. Dus moet ik aan bak.
Maar waar begin je als je je gaat voorbereiden op een marathon? Je kunt zeggen: “begin bij je veters strikken en ga lopen”. En dat zei ik dus ook.
Het blijkt echter dat iets zeggen echt anders is dan iets doen. Ik ervaar een heel hoge drempel, en dat was geen drempel op straat. Zo ver ben ik namelijk nog niet gekomen.
Toch heb ik niet stil gezeten. Figuurlijk dan – letterlijk houd ik stilzitten best goed vol. Ik ben namelijk al weken heel druk bezig met de voorbereidingen.
Zo heb ik al menig hardloopboek versleten. Bijvoorbeeld de boeken van hardloopgoeroe Dolf Jansen: ‘Streep op de weg‘, ‘Altijd verder‘. Of ‘Ik ren dus ik ben‘ – rende ik maar, dan was ik blijkbaar – want wat ben ik nu dan? Maar ook ‘Runner’s high‘, whatever that may be. En natuurlijk ‘Marathonloper‘.
‘De marathon revolutie‘ heb ik niet gelezen – boeken met een spelfout in de titel weiger ik.
Wel heb ik het boek ‘Ik heb geen zin‘ gelezen. Ik sloeg aan op de titel en kreeg spontaan zin om het te lezen – niet om te gaan hardlopen gek genoeg. En zelfs ‘Running like a girl‘ stond op mijn e-reader. Je weet maar nooit, testosteronbom als ik ben…
Ik heb hardlooppodcasts geluisterd, zoals ‘Slimmer presteren‘. Zo heb ik geleerd dat ik op de dag van de marathon witte bolletjes moet eten. Onderschat dit soort kennis niet. Je kunt nog zo goed getraind hebben – als je op de ochtend van de marathon volkoren boterhammen en bananen eet, dan weet je dat halverwege eindigt op een Dixi.
En ik heb allerlei planningen en plannen bekeken. Runnersworld, Run2day, all4running, hardloopschema.nl, hardlopen.nl, geen hardloopwebsite heeft nog geheimen voor mij. Én ik weet bij welke hardlooproutes ik het meest gezien word.
U ziet, ik neem mijn taak als marathonloper-in-spe bijzonder serieus. Als ik de tijd die ik tot nu toe heb geïnvesteerd in mentale voorbereiding ook besteed aan het hardlopen zelf, dan ren ik volgend jaar na de marathon met gemak nog door naar huis.
Áls inderdaad. Want of ik al ook gelopen heb? Laat ik het zo zeggen: de mental mindset is minstens zo belangrijk als de conditie. Vraag het maar aan Ray en Dai van Kamp van Koningsbrugge.
Pijn zit in je hoofd.
Ja, een kater ook, maar probeer het maar eens te negeren.
Maar ik ben dus voornemens om 42eneenbeetje kilometer te gaan lopen of mentale wilskracht en karakter. En met die mentale voorbereiding ben ik al heel druk bezig. Zo druk dat ik er moe van word – en dan heb ik nog geen (kilo)meter gelopen.
Misschien moet ik toch een keer de hardloopschoenen aantrekken…
Ja, morgen begin ik écht. Als ik daar de kracht nog voor kan vinden.
