All Stars

Anderhalf team ballende mannen en vrouwen die zichzelf op een knollenveld in het lokale park op vrijdagavond net iets te serieus nemen. Een bij elkaar geraapt zooitje meer of vaak ook minder fanatiekelingen. Ze tellen niet zo zeer de doelpunten op, maar vooral de minuten af. Maar boven alles zijn het de zelfbenoemde sterren van het veld, de All Stars.

Vrijdagavond 19.30 in het Tilburgse Leijpark. 16 voetballers, variërend van prepubertijd tot pensioengerechtigd en van ‘het zit er niet in’ tot ‘daar had meer in gezeten’. Allemaal in eigen tenue en uiteraard zonder hesjes, waardoor ze niet zien wie in welk team zit. Handig, want dan kunnen ze de verwarrende shirtjes de schuld geven als ze de bal weer eens in de voeten van de tegenstander spelen.

En natuurlijk langs de lijn de harde kern in de vorm van hangend scooter(mobielen)tuig. Trouwe supporters uit de tijd dat de wereld nog zwart-wit was en het Leijpark nog een bos. Ze zien zelfs met bril niet waar de bal is, maar dat hoeft ook niet om foute leuzen te scanderen. Een beetje van deze categorie.

En op het veld herken je de typetjes uit de prachtserie All Stars.

De Bram Roodt die als een ware aanvoerder elke week via WhatsApp iedereen probeert te mobiliseren, met wisselend succes.

Of de Johnny Meeuwse, type ruwe bolster blanke pit die op het veld meer lompe opmerkingen en oversekste grappen maakt dan doelpunten.

De Paul Murphy, zelfbenoemde BB’er (niet BoerBurger, maar Bekende Brabander), die het zowel in als buiten het veld niet heel ver schopt.

Peter de Boer, de sullige jongen die er later bij kwam en een beetje het pispaaltje van de groep is. De naam Benjamin zou hem niet misstaan.

Of Mark van der Wesseling, de spits van het team. Hij meent in een permanente vlaag van zelfoverschatting de Ronaldo van het team te zijn.

Nemo van Dijk, die zodra hij de kans krijgt een joint (of sigaret) opsteekt en vooral oog heeft voor de vormpjes in de wolken en de bloemetjes in het gras.

En natuurlijk Willem Overdevest, de keeper die altijd te laat is, zowel voor de wedstrijd als voor het doel. Oh, bij de derde helft is hij wonderbaarlijk genoeg wel op tijd.

Maar hé, wat hebben ze een plezier op vrijdagavond om 19.30 in het Leijpark. Fanatiek als de bal in de voeten wordt gespeeld, subtiel zuchtend de bal twintig meter buiten het veld in de bosjes eindigt. Want wie gaat ‘m halen?

Wie ik ben? Tsjah, ik zie mijzelf graag als de positieve uitzondering op het geheel. De drijvende kracht achter het team, de speler die een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten.

Maar daar zal de rest toch anders over denken.

Ik ben niet voor niets uitgenodigd om mee te spelen met deze All Stars.